ΑΠΟΨΕΙΣ

Για την ακρίβεια, όπως είχε έρθει το πράγμα για τον Αστέρα, ο αγώνας με τον Πλατανιά και κυρίως αυτό το πρώτο γκολ, ήταν σαν τη χύτρα που ξαφνικά άνοιξε η βαλβίδα της. Εφυγε μία πίεση που αν δεν έφευγε, θα "έσκαγε". Με απρόβλεπτες τούτη τη στιγμή παρενέργειες. 

Ειδικά το πρόσωπο του Κουρμπέλη στο 1-0, ενός παιδιού μάλιστα που δεν αγωνιζόταν σε αυτό το ματς, ήταν απίθανο. Σχεδόν αλλοιώθηκαν τα χαρακτηριστικά του για να πανηγυρίσει αυτό το γκολ. Ηταν η "προσωπογραφία" όσων είχαν βιώσει στον οργανισμό Αστέρα όλες αυτές τις ημέρες. 

Εχοντας πια περάσει αρκετές ημέρες από εκείνη την ημέρα, του αγώνα με τον Πλατανιά, το μυαλό αρχίζει να "κρυώνει". Και πρέπει να συμβεί αυτό. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να αντιμετωπίζεις πολλά πράγματα με συναισθηματισμό, με έντονες αντιδράσεις, με στοιχεία και χαρακτηριστικά που βγαίνουν από την ψυχή σου, όπως έκανε ο Αστέρας κόντρα στον Πλατανιά. Αλλά δεν μπορείς να πορεύεσαι μόνο με αυτά. 

Για την ομάδα ήρθε πλέον ο καιρός να διαχειριστεί τους αγώνες της μόνο με ποδοσφαιρικούς όρους. Ούτε με την πίεση για τις τέσσερις ήττες. Ούτε με το ξέσπασμα χαράς που άφησε η αναγκαιότητα των τριών βαθμών στον αγώνα με τον Πλατανιά. 

Με ισορροπία στα συναισθήματα και με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια θα πρέπει να πάει στην Κέρκυρα. Στη λογική ότι ούτε όλα αρχίζουν εκεί, άλλωστε άρχισαν με το 2-0 του Σαββάτου, αλλά ούτε και όλα τελειώνουν στη νησί. Απέναντι μάλιστα, σε μια ομάδα που πραγματικά "καίγεται" για βαθμούς, μετά την όχι και τόσο καλή εκκίνηση στο πρωτάθλημα. 

Αν μιλήσουμε, λοιπόν, μόνο με αγωνιστικούς όρους για το ματς που έρχεται, το συμπέρασμα δεν μπορεί να είναι άλλο παρά μόνο ότι αναμετρώνται δύο ομάδες με μεγάλη διαφορά στην ποιότητα. Ο Αστέρας είναι πολύ καλύτερη ομάδα από την Κέρκυρα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. 

Αλλά είπαμε, είναι οι στιγμές που δεν έχει μεγάλη σημασία τι λέει το στόμα. Η γλώσσα του σώματος θα συμφωνεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο;