ΠΡΩΤΗ ΟΜΑΔΑ

Από τον Αγιαξ μέχρι τη Νίκη βόλου και από την Πορτογαλία μέχρι την Ολλανδία, οι ιστορίες του 23χρονου επιθετικού έρχονται ως εμπειρίες που έχει κληρονομήσει και μοιάζουν να τον οδηγούν στον προπομπό της καταξίωσης. Η μεγάλη ευκαιρία του είναι ο Αστέρας και αν καταφέρει να συμβαδίσει με την, χωρίς όρια, πορεία της ομάδας, τότε το μέλλον θα είναι δικό του.

Ο Βασίλης Σκούρτης γεννήθηκε στα Χανιά στις 27 Φεβρουαρίου του 1992. Αρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της ομώνυμης ομάδας και παρότι πανύψηλος (1.90 πλέον), η καλή του τεχνική τον οδήγησε στην επίθεση. Το 2009 βρέθηκε στις εγκαταστάσεις του μεγάλου Αγιαξ, προπονήθηκε με την Κ19 και μετά ακολούθησε ο Ολυμπιακός.

Στον Πειραιά, υπό τις οδηγίες του Αλεξανδρή άρχισε να βάζει το ένα γκολ μετά το άλλο και προκάλεσε το ενδιαφέρον της πρώτης ομάδας όταν σκόραρε εναντίον της σε οικογενειακό φιλικό. Η αλβανική καταγωγή, του έδωσε συμμετοχές με τις μικρές ομάδες της χώρας του, αλλά και την γνωριμία με τον σούπερ σταρ, Ιγλιρ Τάρε. Τεχνικός διευθυντής της Λάτσιο, τότε, του δίνει την ευκαιρία να φορέσει τη φανέλα της και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο πρωτάθλημα των Β’ ομάδων της Ιταλίας.

Η επιστροφή στην Ελλάδα δεν άργησε και πολύ μιας και μισό χρόνο αργότερα η γειτονιά της Νέας Σμύρνης τον έκανε να παίξει για πρώτη φορά σε πρώτη ομάδα, αυτή του Πανιωνίου τη σεζόν 2010-11. Στο δεύτερο μισό της δόθηκε δανεικός στον Θρασύβουλο, το 2011 πήγε στον Πλατανιά και την επόμενη χρονιά ξενιτεύτηκε ξανά. 

Χώρα φιλοξενίας η Πορτογαλία όπου αγωνίστηκε στην ερασιτεχνική Βιλαβερντένσε έχοντας 15 συμμετοχές και τρία γκολ. Το 2012-13 μετακόμισε στην Τοντέλα της δεύτερης κατηγορίας της ίδιας χώρας, με απολογισμό 13 συμμετοχές και δύο γκολ μέχρι να αποχωρήσει για άλλη ευρωπαϊκή χώρα, την Ολλανδία.

Στην Ρόντα, συνέλεξε νέες εμπειρίες, μέχρι που έφτασε η επάνοδος στην Σούπερ Λιγκ και στη Νίκη Βόλου. Παρά τα γνωστά προβλήματα της ομάδας, ο Σκούρτης κατάφερε να δείξει το ταλέντο του, τις επιθετικές αρετές του, αλλά και τα περιθώρια βελτίωσης που έχει ως ποδοσφαιριστής.

Στον Αστέρα του δίνεται μία ευκαιρία ζωής. Ένα περιβάλλον ζηλευτό, συμπαίκτες που θα τον αναδείξουν και προπονητές που θα τον κάνουν καλύτερο. Στο χέρι του είναι να δουλέψει και να αποτελέσει μία αξιόπιστη λύση δίχως προκλήσεις και με υπομονή.