ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ

Η φιλοσοφία της ομάδας δεν αλλάζει. Δεν άλλαξε. Αστοχες επιλογές σαφώς και έγιναν στο χτίσιμο του καλοκαιριού. Τα αφεντικά, Μπάκος και Καϋμενάκης, πάντα φροντίζουν ώστε ο Αστέρας να μην είναι απλά μια κουκίδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η ομάδα αυτή έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να μαγνητίσει παίκτες, προπονητές, σεβασμό. 

Αυτός ο Αστέρας, αποτέλεσε επιλογή για τον Άκη Μάντζιο. Εναν προπονητή ο οποίος μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν στον Άρη. Το πόσο τον εκτιμούν εκεί το είδαμε όταν ένας τόσο δύσκολος κόσμος τον αποθέωσε πριν λίγες μέρες όταν πήγε στο "Βικελίδης" ως αντίπαλος. Είδαμε και τον Καρυπίδη να λέει σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι δεν έπρεπε να έχει φύγει από την ομάδα. 

Είναι γεγονός, πως ο Άκης Μάντζιος έχει τη φιλοσοφία που υπάρχει και στον Αστέρα: Το πιεστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο είναι αυτό που θέλει να παρουσιάζει η ομάδα του. Χρειάζεται, όμως, υπομονή. Κάθε μετάβαση μόνο εύκολη δεν είναι. Χρειάζεται δουλειά. Πολλή δουλειά και όπως προείπαμε υπομονή. 

Με το... καλημέρα η ομάδα νίκησε άνετα 3-0 τη Λαμία. Μετά ήρθε μια χαζή αποβολή του Ριέρα και χάλασε το πλάνο με τον Λεβαδειακό και στον ΟΦΗ η ομάδα τιμωρήθηκε από μια στημένη φάση, σ' ένα ματς όπου έλειπαν παίκτες κομβικοί όπως οι Ιγκλέσιας, Ριέρα.... 

Το σημαντικό για τον Αστέρα είναι πως οι άνθρωποι που διοικούν, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν ώστε να αλλάζουν τα κακώς κείμενα. Ξέρουν επίσης, ότι πρέπει να γίνουν και κινήσεις τόσο για τον άξονα όσο και για την επίθεση. Και θα γίνουν! Όχι για να ανακοινωθούν απλά δύο μεταγραφές, αλλά για να έρθουν δύο παίκτες που θα δώσουν πράγματα και θα βοηθήσουν. Αλλιώς τι νόημα έχει;

Χρειάζεται ψυχραιμία και σωστή εκτίμηση της κατάστασης. Και όχι, φέτος, αν και δημιουργήθηκε ένα γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ δεν έγινε σωστή αξιοποίησή του και πλέον η ομάδα οφείλει να αλλάξει πάλι τα... νερά της. Κι αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε με... μαγικά. Γίνεται με πείσμα, με αφοσίωση, με αγάπη, με δουλειά. Τετράπτυχο που τόσα χρόνια έχει κάνει τον Αστέρα μια σταθερή δύναμη στη Super League. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς.