Δεν ήθελε να μπει η κωλόμπαλα

Ποιος μπορεί να καταλογίσει κάτι σ' αυτά τα παιδιά;

Ο τρόπος που αγωνίστηκαν κι η αντίδραση που έβγαλαν μετά το 0-1 είναι μνημειώδης. Όσοι ήταν στο γήπεδο χειροκρότησαν. Δεν γκρίνιαξαν.

Κατάλαβαν τί είναι το ποδόσφαιρο. Ενα παιχνίδι που δεν νικάει πάντα ο καλύτερος. Το είπε κι ο Νίκος Παπαδόπουλος μετά το ματς.

Η τύχη κόντρα στον ΠΑΟΚ δεν ήταν... κιτρινομπλέ. Οι Αρκάδες, όμως, πέρα απ' αυτό έκαναν όσα έπρεπε. Μόνο η ριμάδα δεν κατέληξε στα δίχτυα του Πασχαλάκη, που στο Κολοκοτρώνης ήταν όντως... Superman (είναι το παρατσούκλι του).

Η μπάλα, απλά, δεν ήθελε να κάνει το κέφι του Μπαράλες, του Αλβαρες...

Θα συμβούν κι αυτά. Αυτό που ελπίζουν να συμβαίνει όμως είναι να βλέπουμε τον Αστέρα να έχει αυτήν την αγωνιστική εικόνα. Αν συμβεί αυτό, τότε, ΔΕΝ γίνεται να μην έρθουν κι οι νίκες!

Το σημαντικό για τον Ράσταβατς και τους παίκτες είναι η νοοτροπία που έχει χτιστεί. Πως ακόμη κι όταν όλα στραβώνουν, δεν στραβώνει και το πώς... αρμενίζουν οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Δεν κάθονται να βλέπουν τον αντίπαλο, αλλά τον πιέζουν, τον σφίγγουν, αντιδρούν. Μπράβο λοιπόν για την αντίδραση και τη νοοτροπία!