Αν δεν μπορεί ο νους...

Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι είχε να παίξει 20 μέρες. Κι η Λαμία κάπου τόσο είχε να δώσει επίσημο ματς.

Δεν θα σταθώ ούτε στα κρούσματα. Κι η Λαμία είχε ένα παραμονές του ματς. Καμία από τις δύο ομάδες δεν στερήθηκε κάποιον βασικό της παίκτη όπως φάνηκε.

Θα σταθώ, όμως, στο γεγονός ότι ο Αστέρας πήγε σ' αυτό το ματς με τις δύο παραπάνω ιδιαιτερότητες προσθέτοντας και το γεγονός ότι η ομάδα δεν προπονήθηκε την Πέμπτη λόγω του ότι έπρεπε να γίνει απολύμανση στο γήπεδο και να διεξαχθούν νέα τεστ βάσει πρωτοκόλλου.

Θα σταθώ και στο... σόου του Τσαγκαράκη όπου έπρεπε να περάσουν 6' για να δώσει τελικά ένα λάθος πέναλτι και παράλληλα και το δικαίωμα στη Λαμία να ισοφαρίσει.

Ως εδώ όλα έχουν να κάνουν με εξωγενείς παράγοντες. Από εκεί και πέρα, ο Αστέρας έδωσε δικαιώματα. Πριν το ματς στο a-s γράψαμε για το ότι ο Αστέρας δέχεται γκολ συχνά στο δεύτερο 15λεπτο του δεύτερου ημιχρόνου. Μια από τα ίδια. Και δυστυχώς η ομάδα θα μπορούσε να νικήσει. Δεν το έκανε όχι γιατί ξέμεινε από δυνάμεις. Απλά μπλόκαρε ο νους. Δεν υπήρξε καθαρό μυαλό από παίκτες που δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα. Το έχουν κάνει στο παρελθόν.

Το μυαλό είχε... χαλάσει. Και σε όλα αυτά "βοήθησαν" όσα προ είπαμε. Είναι κατόρθωμα πάντως, ότι αυτή ομάδα ύστερα από τόσα κύματα που έχει περάσει λόγω της όλης κατάστασης μπορεί να δείχνει φρέσκια, να βγάζει τρεξίματα και όρεξη. Αυτά από μόνα τους δεν αρκούν.