Είναι ευτυχία να ξέρεις ότι δεν βασίζεσαι στην τύχη!
Ο ΑΣΤΕΡΑΣ, στη Νέα Σμύρνη, άξιζε τη νίκη - δεν την πήρε επειδή αυτός δεν την πήρε. Δεν του φταίει κανείς άλλος πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό. Αλήθεια, πόσο σπουδαίο είναι αυτό;
Σίγουρα δεν ανακαλύψαμε την 100ή πύλη της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής. Δεδομένα, δεν γράψαμε ιστορία βρίσκοντας το γιατρικό για κάποια πάθηση.
Η Νέα Σμύρνη δεν έδωσε καινούργια πράγματα και στην ουσία δεν πρόσφερε τίποτα το τρομερό! Ή μήπως όχι;
Ο ΑΣΤΕΡΑΣ τελείωσε το ματς με 14 τελικές, ένα δοκάρι και δύο περιπτώσεις όπου αν οι Μανιάς-Δουβίκας ήταν ομαδικοί, αυτή τη στιγμή οι Αρκάδες θα είχαν 31 βαθμούς - έναν λιγότερο από Πανιώνιο και Ξάνθη.
Για να είμαστε ρεαλιστές, η 5η θέση έχει δυσκολέψει. Δεν είναι ακατόρθωτη αλλά είναι ένας στόχος που αν εν τέλει επιτευχθεί θα πρόκειται για άθλο.
Θυμάστε πως τελείωσε η ομάδα του πρωτάθλημα; Θυμάστε. Θυμάστε πως ξεκίνησε στο φετινό; Θυμάστε.
Σε λιγότερους από έξι μήνες βλέπουμε μια ομάδα που είναι πια στη θέση να διεκδικεί την επιστροφή της στην Ευρώπη, μια ομάδα που ξέρει τι θέλει στο γήπεδο, μια ομάδα που όπως έγραψε σε παλιότερό του κείμενο ο Θοδωρής Τσούτσος «γουστάρει ο κόσμος», μια ομάδα που σε έναν «τελικό» όπως αυτός με τον Πανιώνιο έδειξε τα δόντια της.
Έδειξε ότι έχει τον χαρακτήρα και τα αντανακλαστικά να πάρει αυτό που θέλει. Δεν το πήρε γιατί δε ήταν ομαδική. Μεγάλο προσόν να ξέρεις ότι δεν φταίει η τύχη, ο θεός, ο ήλιος που βγήκε στραβά, ο γείτονας, ο αντίπαλος...
Φταις εσύ! Και όταν κάτι είναι στο χέρι σου να διορθωθεί, μόνο καλύτερος μπορείς να γίνεις. Αδιαπραγμάτευτο. Στη Νέα Σμύρνη, λοιπόν, μάθαμε ότι αυτή η ομάδα έχει καταφέρει μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έχει κάνει τον κόσμο του και πάλι να μουρμουράει γιατί δεν πήρε το διπλό σε μια τόσο δύσκολη έδρα. Παράλληλα έκανε κι όλο τον κόσμο να παραδεχτεί ότι άξιζε τη νίκη. Το είπε κι ο Γρηγορίου.
Ας σταθούμε λοιπόν σε ό,τι έχουν καταφέρει ο Παντελίδης, οι συνεργάτες κι οι παίκτες μέσα σ' αυτές τις περίπου 180 μέρες και ας περιμένουμε τα καλύτερα!
ΣΧΟΛΙΑ