Η ισοπαλία δεν είναι για πανηγύρια
Ωραία, για δεύτερο διαδοχικό ματς δεν έχασε. Ωραία, για δεύτερο διαδοχικό ματς έφυγε με το βαθμό από το γήπεδο. Αλλά, η ισοπαλία δεν αρκεί στο πρεστίζ του Αστέρα. Δεν αρκεί, ούτε στη βαθμολογική σούμα.
Μένουν πέντε ματς ακόμη μέχρι την ολοκλήρωση της κανονικής σεζόν στη Super League. Ας υποθέσουμε ότι ο Αστέρας δεν χάνει, αλλά και ούτε κερδίζει κάποιο από αυτά τα ματς.
Πάμε στους 27 βαθμούς. Εγγυάται κανείς στον Αστέρα ότι αυτό το βαθμολογικό όριο του εξασφαλίζει την παραμονή; Δεν νομίζω... Είναι σαφές και πρώτοι από όλους το γνωρίζουν ποδοσφαιριστές και προπονητής, ότι χρειάζονται και νίκες σε αυτά τα πέντε ματς.
Εξάλλου, την Κυριακή η ισοπαλία σημειώθηκε απέναντι σε μια αδιάφορη ομάδα. Ο ΠΑΣ δεν έχει στόχους, άσχετα αν ο κύριος Πετράκης (και προς τιμήν του) χτυπά και βλέπει όλα τα ματς το ίδιο.
Στα θετικά το γκολ του Μανιά. Το παιδί έδειξε από την πρώτη ημέρα ότι μπορεί να βοηθήσει. Είχαμε γράψει ότι θα έρθουν τα γκολ, θέμα χρόνου ήταν. Από το Γενάρη που ήρθε, θα καταφέρει να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της ομάδας μέσα σε τέσσερις μήνες. Οπότε πάει... περίπατο η "καραμέλα" της προσαρμογής. Πλέον, ο Αστέρας είναι αναγκασμένος να βλέπει και τι κάνουν και οι άλλοι (Λεβαδειακός, Ηρακλής, Βέροια).
Αν νικούσε τον ΠΑΣ, μπορεί αυτό να μην ήταν απαραίτητο. Όπως στην περίπτωση της ΑΕΛ...
ΥΓ Πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι πιστεύουν ότι η διαφορά δεν ανατρέπεται επειδή Ηρακλής, Λεβαδειακός και Βέροια έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα αυτή την εικόνα.
ΥΓ1 Το Θ. Κολοκοτρώνης δεν θυμίζει έδρα. Ο καθένας έρχεται και παίρνει εύκολα βαθμό ή βαθμούς.
ΣΧΟΛΙΑ