Οποιος φοβάται παίρνει σκύλο!

Το είχε πει ο Φερνάντο Σάντος. Οταν είχε πρωτοέρθει στην Ελλάδα. Είχε ερωτηθεί αν φοβάται κάτι. "Οποιος φοβάται παίρνει σκύλο", απάντησε. Ολοι θυμόμαστε τι έκανε στη συνέχεια της προπονητικής του καριέρας.

Ο Αστέρας είχε μια σημαντική βραδιά στο Καραϊσκάκη. Πήρε ένα βαθμό, θα έπρεπε να έχει πάρει τρεις σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα και τις αποφάσεις των διαιτητών. Αλλά και πάλι δεν θα είχε αλλάξει κάτι δραματικά στη φετινή διαδρομή του με +2 βαθμούς.

Το θέμα είναι ότι στο Καραϊσκάκη είδαμε να ξεκινάει μια νέα αντίληψη στην ομάδα. Την έχει ανάγκη, θα την χρειαστεί και θα είναι πολύτιμη αν καταφέρει να την αξιοποιήσει. Ο Αστέρας αυτό που κέρδισε στο Καραϊσκάκη δεν ήταν ο ένας βαθμός.

Αυτό που κέρδισε ήταν να μπορεί να αντιμετωπίζει τον εαυτό του χωρίς να τον φοβάται. Να τον εμπιστεύεται. Να μην τον περιορίζει. Δεν λέμε ότι είναι ο καλύτερος που υπάρχει, αυτό δεν μπορεί να το πει καμία ομάδα. Αλλά δεν ήταν και για να χάνει μέχρι το 30' 0-2 μέσα στην Τρίπολη από ΠΑΣ Γιάννινα και Λαμία.

Ο Αστέρας χρειάζεται να αρχίσει να μην φοβάται. Οχι παίρνοντας σκύλο, όπως είχε πει ο Φερνάντο Σάντος. Αλλά παίρνοντας ο ίδιος θάρρος από τον εαυτό του. Στο Καραϊσκάκη έγινε απλά η αρχή. Εχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του για να το αναπτύξει αυτό, να το χτίσει και να το παρουσιάσει.

Για την ώρα πήραμε ένα καλό δείγμα, το οποίο μάλιστα θα έπρεπε να δώσει τη νίκη. Αλλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αρκεί να το θέλεις αυτό μόνο εσύ, αλλά και κάποιοι άλλοι...