ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ Λαμία

Η αλήθεια είναι ότι αυτή ήταν μια ιδιόμορφη μεταγραφική περίοδος για τον Αστέρα. Καταρχάς, το πρώτο δεδομένο είναι ότι είχε τον περισσότερο χρόνο από κάθε άλλη φορά για να δημιουργήσει το ρόστερ του. Οπως επίσης δεδομένο ήταν ότι ο Αστέρας, μόλις λίγους μήνες πριν, το προηγούμενο καλοκαίρι δηλαδή, είχε σε πολύ μεγάλο ποσοστό αλλάξει την ομάδα του. Για να το εξηγήσουμε, είχε ενεργά συμβόλαια, πολυετή, κάτι που σωστά είχε αξιολογηθεί ως μία σωστή μεταγραφική προσέγγιση της ομάδας. Είχε, δηλαδή, μικρά περιθώρια ελιγμών στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο. Δύο τα κρατούμενα και πάμε παρακάτω... 

Ο Αστέρας, λοιπόν, αυτό που κλήθηκε να κάνει ήταν ποιοτικές προσθήκες σε ένα ήδη διαμορφωμένο ρόστερ. Οταν πρέπει να πάρεις λίγους και καλούς, πάντα είναι πιο δύσκολο από το να πάρεις πολλούς. Το θέμα δεν είναι οικονομικό, τέτοιο καλοκαίρι περάσαμε πέρυσι. Το θέμα είναι ποδοσφαιρικό, καθαρά ποδοσφαιρικό. Πρέπει οι επιλογές σου να είναι πολύ προσεκτικές, για να είναι και πετυχημένες. 

Κάποιοι θα πουν ότι αυτές οι επιλογές ήταν πετυχημένες, γιατί ήταν στοχευμένες. Οταν έχεις πάρει παίκτη με εμπειρία από ολόκληρη Θέλτα, τον Μαδίντα, παίκτη που ελληνικές ομάδες προσπάθησαν να φέρουν τα προηγούμενα χρόνια αλλά δεν τα κατάφεραν, τον Ισνάλντο και μάλιστα σε τέτοια ηλικία και παίκτη από την ακαδημία της Μπαρτσελόνα, τον Τσάνγκ, σημαίνει ότι το δούλεψες το πράγμα, δεν το άφησες στην τύχη του. 

Κάποιοι θα πουν ότι το μεταγραφικό σχέδιο δεν ήταν καλό, διότι στο ρόστερ υπάρχουν ελλείψεις. Εχουν βάση οι ενστάσεις. Υπάρχει επιχείρημα άλλωστε σε αυτό και μάλιστα αυταπόδεικτο, από τη στιγμή που ο σύλλογος ακόμη και τώρα ψάχνει για προσθήκη. Αλλά όση βάση και να έχει, το πορτοφόλι ανήκει σε εκείνους που αποφασίζουν και ευτυχώς. Διότι όποιο κλαμπ προσπάθησε να κάνει κάτι διαφορετικό, τελικά απέτυχε. 

Κάποιοι επίσης θα πουν ότι η μεταγραφική περίοδος ήταν άτυχη. Δεν συμβαίνει συχνά σε μία και μόνο ομάδα παίκτης να έρχεται, να ανακοινώνεται και να φεύγει μετά από λίγες ημέρες με προσωπικό θέμα (Πιτσίν), παίκτης να κάνει το ταξίδι από την Αργεντινή, να ανακοινώνεται από την ομάδα του και τελικά η μεταγραφή να "κολλάει" στη γραφειοκρατία (Μπέκερ) και παίκτης να συμφωνεί, να ειδοποιεί ότι έρχεται και τελικά να το μετανιώνει (Τόνσο). Τρεις περιπτώσεις σε λίγες μόλις εβδομάδες. Και αν κάποιος έχει διαφορετικό ρεπορτάζ, ας το δημοσιεύσει... 

Μέσα σε όλα αυτά, λοιπόν, εντελώς αθόρυβα από τον προηγούμενο Φεβρουάριο, ο Αστέρας είχε ανακοινώσει τον Τριαντάφυλλο Πασαλίδη. Στην "πρώτη" της ομάδας δεν μαζεύτηκαν οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι για τον νεαρό. Οι φωτογραφικές μηχανές δεν στράφηκαν επάνω του. Στις αναλύσεις του καθενός (μας), ποτέ δεν λογίστηκε ως μία βασική επιλογή για την άμυνα. 

Ο Πασαλίδης, λοιπόν, κόντρα σε όλους εμάς, αυτή τη στιγμή αποτελεί την πρώτη επιλογή του προπονητή για την αμυντική δυάδα. Τις ημέρες αυτές γίνεται - και πολύ σωστά - ντόρος για τον Γαλανόπουλο της ΑΕΚ. Βασικός με την Εθνική Ελπίδων, σε μία 11άδα από τον Αντώνη Νικοπολίδη στην οποία δύσκολα βρίσκεις ποδοσφαιριστές που να είναι ενεργοί στις ομάδες τους. Ανάμεσά τους, όμως, ο Πασαλίδης. Βασικός κεντρικός αμυντικός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και ταυτόχρονα βασικό στέλεχος στο σύλλογό του. Στον Αστέρα. Τη στιγμή που οι άλλοι ψάχνουν μερικά λεπτά συμμετοχής ως αλλαγές στις ομάδες τους ή έστω μία παρουσία σε αποστολή. Και ας μην είναι τελικά στην 18άδα. 

Στο πρόσωπο του Πασαλίδη, στον τρόπο με τον οποίο ο Αστέρας κινήθηκε για την απόκτησή του έξι μήνες πριν τη μεταγραφική περίοδο, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο στηρίζει την επιλογή του αυτή, παρά το νεαρό της ηλικίας του παίκτη, αποτυπώνεται μια ολόκληρη μεταγραφική φιλοσοφία. Αυτή την οποία πλέον η ομάδα της Τρίπολης καλείται να υπερασπιστεί. Πώς; Οχι βέβαια αποκτώντας από εδώ και πέρα μόνο τέτοιους ποδοσφαιριστές. Αυτό θα είναι κακό και για το σύλλογο και για τους ίδιους τους νεαρούς. Αλλά συνεχίζοντας αυτό που ξεκίνησε. 

Προσθέτοντας δίπλα στον Πασαλίδη, δίνοντάς τους την ευκαιρία για ποδοσφαιρικό μέλλον χωρίς να τους "κρύβει" και χωρίς να τους "καπελώνει". Δεν ξέρω αν αυτή που πέρασε θα είναι τελικά μια πετυχημένη μεταγραφική περίοδος για τον Αστέρα. Αυτό θα το δείξει η πορεία της ομάδας, ίσως και οι ημέρες που απομένουν. Αξίζει, όμως, στο πρόσωπο του Τριαντάφυλλου να στηρίξουμε μια προσπάθεια που εδώ και καιρό γίνεται από το σύλλογο και τώρα φαίνεται ότι θα έχει πια και καρπούς. Για την ώρα, ας σταθούμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σε αυτή τη μεθοδικότητα που έφερε τον Πασαλίδη, τον βασικό κεντρικό αμυντικό της Ελπίδων στον Αστέρα, διότι ίσως τελικά να έχει μεγαλύτερη σημασία από όσα υπόλοιπα καταλογίζουμε...