Ο Αστέρας ψάχνει την αλήθεια του!

Ο αγώνας με τον Ατρόμητο ξεκίνησε με την αύρα... "γιατί να κερδίσει και πάλι ο Πανιώνιος" και τελείωσε... "πάλι καλά που κέρδισε και ο Πανιώνιος τη Βέροια". Αυτό από μόνο του είναι τραγικό για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Αστέρας.

Θα πει κανείς, δηλαδή αν κέρδιζε τον Ατρόμητο κυνηγούσε τον Πανιώνιο; Ή έστω την πεντάδα; Ετσι κι αλλιώς απίθανο ήταν. Ωστόσο, άλλο να είσαι 9ος, θα έφτανες δηλαδή την ομάδα του Περιστερίου και άλλο να κινδυνεύεις πια να σε περάσει και η Κέρκυρα.

Ολα αυτά ήταν "ξεχασμένα" για τον Αστέρα, πάνε πολλά χρόνια που προπονητής της ομάδας χρειάστηκε να πει, να βγούμε από τον "εφιάλτη". Για την παραμονή... Ο Αστέρας είχε πάψει να κοιτάζει προς τα κάτω και είναι αναγκασμένος να το κάνει, έστω όχι γιατί κινδυνεύει άμεσα, αλλά για να νιώθει τουλάχιστον ασφαλής.

Πώς αντιμετωπίζεται όλο αυτό; Χρειάζεται ψυχραιμία. Η όποια διαφορετική στάση, είτε λέγεται θυμός είτε αδιαφορία είτε όπως αλλιώς, μόνο κακό μπορεί να κάνει. Θα πρέπει να το αντιληφθούν αυτό και στην ομάδα, ασφαλώς θα πρέπει να το κάνουν και οι φίλαθλοι. Με τη δικαιολογημένη στενοχώρια που κουβαλούν μέσα τους...

Πού μπορεί να οδηγήσει πια η σεζόν; Ο Αστέρας πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια του. Σε αυτά τα 10 (πρωταθλήματος) συν 1 (Κυπέλλου) αγώνες που ακολουθούν να βρει τι ομάδα έχει.

Να μετρήσει πια τι δυνάμεις έχει, τι παίκτες έχει, τι νοοτροπίες κουβαλούν, τι προσωπικότητα έχουν, αλλά και τι προπονητή έχει, τι φιλοσοφία θέλει. Και ασφαλώς τι διάθεση έχει ο ίδιος ο οργανισμός Αστέρας για την επόμενη σεζόν. Αυτό δεν είναι πια ζήτημα κυρίαρχο για τις ημέρες μας, αλλά είναι καθοριστικό. Για την επόμενη μέρα του συλλόγου.

Οποιαδήποτε άλλη στα άκρα αντίδραση, μπορεί να δημιουργήσει ζημιές ανεπανόρθωτες. Προσοχή, όχι μόνο για φέτος, αλλά και για το μέλλον. Βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο...