Μένουμε σπίτι και αγαπάμε λίγο περισσότερο τον Αστέρα

Η καθημερινότητα που έχει αλλάξει τόσο βίαια τις τελευταίες ημέρες ας μας οδηγήσει στο να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο κάποιες στιγμές.

Αρχικά θεωρώ- μου επιτρέπετε τον ενικό- ότι αυτές τις γραμμές τις διαβάζετε από το σπίτι. Με εξαίρεση φυσικά όσους πρέπει να δουλέψουν, είναι στα όρια του εγκληματικού να τριγυρίζουμε άσκοπα εκεί έξω. Επειδή βαριόμαστε μέσα. Η κατάσταση είναι οριακή και πρέπει να ακούσουμε τους ειδικούς. Δεν είναι επιλογή μας. Είναι υποχρέωσή μας.

Σπίτι λοιπόν. Για όσο χρειαστεί. Κανείς δεν ξέρει. Θα είναι άλλες 10 ημέρες; Άλλος ένας μήνας; Όσο χρειαστεί για να βγούμε έξω από αυτά όλοι.

Σπίτι λοιπόν και μια ευκαιρία να εκτιμήσουμε απλές στιγμές. Έναν καφέ με την παρέα μας στην πλατεία, ένα ποτό στο αγαπημένο μας μπαράκι, μία ταινία στον κινηματογράφο, ό,τι μας κάνει και περνάνε καλά εκτός σπιτιού.

Σπίτι λοιπόν και μια ευκαιρία να αγαπήσουμε λίγο περισσότερο τον Αστέρα. Πώς; Χρόνος υπάρχει. Άφθονος. Βάλτε λοιπόν στο διαδίκτυο και δείτε τι μας έχει χαρίσει αυτός ο σύλλογος από τη στιγμή που βρέθηκε στη μεγάλη κατηγορία.

Δείτε ξανά τις σπουδαίες νίκες επί των μεγάλων στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης την πρώτη σεζόν. Όλοι λύγισαν στην Τρίπολη. Δείτε την αξέχαστη πορεία για τον τελικό του ΟΑΚΑ. Τα δύο γκολ του Ουσέρο, τους 10.000 στο γήπεδο, το πώς στερήθηκε την κούπα.

Δείτε τα ταξίδια του εκτός Ελλάδας. Την τρελή πορεία το καλοκαίρι που τον οδήγησε για πρώτη φορά στους ομίλους του Europa League. Εκείνη την ανατροπή με την Μάιντς, το αήττητο στην Τουρκία, το δεύτερο ημίχρονο με την Τότεναμ στην Ελλάδα που την έκλεισε στο μισό γήπεδο.

Την Τότεναμ που σχεδόν με την ίδια ομάδα έφτασε πέρσι στον τελικό του Champions League.

Δείτε εικόνες από την εξέδρα των φιλοξενούμενων από αυτό το ματς, από το ματς με τη Σάλκε. Εικόνες από την Τρίπολη που πλημμύρισαν με εκδρομείς από τα ξένα.

Δείτε και δικές σας εικόνες και βίντεο από την Πόλη, το Λονδίνο, την Πράγα, το Γκεζελκίρχεν, το Βελιγράδι και όπου ταξιδέψατε για να δείτε τον Αστέρα να αγωνίζεται.

Δείτε και αγαπήστε λίγο περισσότερο αυτή την ομάδα…

Και όταν με το καλό τελειώσει όλο αυτό, να πάτε ξανά στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης!

ΥΓ: Η φωτογραφία δεν είναι τυχαία. Για να μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο...