Πάρτε το αλλιώς
Ο προπονητής άλλαξε, καιρός να αλλάξει και η νοοτροπία των παικτών. Όχι αύριο, αλλά χθες!
Δεν ζητήσαμε να μπει ο Αστέρας και να πατήσει τον Ολυμπιακό. Κανείς, ποτέ δεν έχει ζητήσει κάτι τέτοιο από καμία ομάδα του Αστέρα. Το αυτονόητο όμως θέλουμε. Μάχη μέχρι τέλους. Συγκέντρωση από το πρώτο λεπτό. Και όχι παίκτες που μέχρι να καταλάβουν που βρίσκονται έχαναν με 2-0 στο 9’.
Ο προπονητής έφυγε. Τελείωσε. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Οι παίκτες που αδικήθηκαν είναι μέσα, το σύστημα ξανά ορθολογικό. Σε ποιον λοιπόν πηγαίνει η μπάλα; Εκεί που πρέπει να πηγαίνει. Στους ποδοσφαιριστές. Σε αυτούς που έχουν ανέσεις που δύσκολα συναντάς σε ομάδα πλην των μεγάλων στην Ελλάδα. Όλα τα προβλήματα εκτός αγωνιστικού χώρου είναι λυμένα για να μπαίνουν με το μαχαίρι στα δόντια σε κάθε ματς. Με απόλυτη συγκέντρωση!
Πόσα πεταμένα ημίχρονα φέτος... Πλέον πεταμένο και το πρώτο δεκάλεπτο; Να τελειώνει το ματς πριν ξεκινήσει; Δεν νομίζω κανείς να πίστευε σε ανατροπή ακόμα και να έμενε με 11 παίκτες ο Αστέρας. Αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να γίνει αντιληπτή από όλους όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Επαναλαμβάνουμε ότι δεν είναι ο διασυρμός. Τι 0-4, τι 0-8, τι 0-18. Είναι η νοοτροπία. Να μπαίνεις στο γήπεδο χωρίς να έχεις συναίσθηση τι φανέλα φοράς. Ποια χρώματα πρέπει να υπερασπιστείς.
ΣΧΟΛΙΑ