ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο Αστέρας πήγε στο Γεώργιος Καραϊσκάκης και έπαιξε ποδόσφαιρο σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Με πλάνο, με σχέδιο και χωρίς κανένα φόβο απέναντι στον Ολυμπιακό, σε μία έδρα όπου έχει πάρει μόλις ένα θετικό αποτέλεσμα, πριν εννέα χρόνια. Είχε ένα τερματοφύλακα που εμπνέει εμπιστοσύνη (γνωστό), έχει πλέον και έναν κανονικό στόπερ, ικανό να ανεβάσει την ποιότητα όλης της αμυντικής λειτουργίας.

Είχε ηρεμία στο παιχνίδι του. Κανένα πανικό στα τελευταία λεπτά όπου ο Ολυμπιακός συνήθως κλείνει και "πνίγει" τον αντίπαλο προσπαθώντας να φτάσει στο γκολ της νίκης. Ο Αστέρας πίεζε ψηλά ακόμα και όταν η κλεψύδρα του αγώνα άδειαζε. Στο 85', στο 88', στο 90' οι στόπερ του Μπέντο άλλαζαν την μπάλα στο κέντρο μαζί με τον Μάρτινς, μην μπορώντας να βρουν διαδρόμους προς την εστία του Ιταλού.

Θέλει όμως και τύχη η οποία δεν ήταν με τον Αστέρα χθες το βράδυ. Χωρίς να πιεστεί ιδιαίτερα η ομάδα του Δημήτρη Ελευθερόπουλου, είδε στη μοναδική φάση που μπήκε όλος ο Ολυμπιακός στην περιοχή του, τον Μάριν να παίρνει το ριμπάουντ και... 2-1 στο φινάλε. Φυσικά θέλει και αποτελεσματικότητα. Είχε τις ευκαιρίες του για το 0-2 αλλά τα τελειώματα του Τσιλιανίδη πήγαν στην εξέδρα. Αντίθετα, του Φορτούνη, τράνταξε το δοκάρι και κατέληξε στα δίχτυα.

Παρά την πικρή γεύση όμως που άφησε στο τέλος στους κιτρινομπλέ, ΑΥΤΟ το ματς πρέπει να είναι ο οδηγός για τη συνέχεια. ΑΥΤΟΣ ο Αστέρας δεν έχει να φοβηθεί κανένα αντίπαλο. Αυτός όμως, όχι εκείνος που είδαμε σχεδόν σε όλο το 2016 όπως για παράδειγμα στο Καυτανζόγλειο. Και μπορεί η 5άδα να μοιάζει πολύ μακρινή αυτή τη στιγμή, υπάρχει όμως και το Κύπελλο.

ΑΥΤΟΣ ο Αστέρας, σου επιτρέπει να κάνεις όνειρα. Και μια μέτρια χρονιά στη Super League, να την μετατρέψει σε ιστορία στο Κύπελλο.