ΦΑΚΕΛΟΣ ΠΑΣΑΛΙΔΗ-ΙΓΚΟΡ: Υπόδειγμα ποδοσφαιρικής λειτουργίας
Ο Αστέρας αποτελεί μια ομάδα πρότυπο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για τον τρόπο που λειτουργεί, για την πίστη που έχει στο πλάνο του και για τη διορατικότητα που διαθέτει στο να διαβάζει το μέλλον και να είναι οδηγός των εξελίξεων για τις ποδοσφαιρικές ομάδες στην Ελλάδα.
Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Για να είναι βιώσιμη μια ομάδα όπως ο Αστέρας πρέπει -κυρίως- να πουλάει. Οι λόγοι γνωστοί. Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, έγκριση για συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα που τα έσοδα (τηλεόραση, εισιτήρια, χορηγοί) για ΟΛΕΣ τις ομάδες έρχονται με το σταγονόμετρο, αν δεν πουλήσεις θα πτωχεύσεις.
Τι κάνει, λοιπόν, ο Αστέρας τα τελευταία χρόνια; Δίνει αξία στα καλύτερα από τα περιουσιακά του στοιχεία (ποδοσφαιριστές). Τους δίνει την ευκαιρία να αγωνιστούν, να δείξουν αν και πόσο αξίζουν και στη συνέχεια εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές με μεταγραφή σε καλύτερη ομάδα και συνήθως σε ανώτερα πρωταθλήματα.
Από αυτό φυσικά κερδίζει και ο ίδιος. Φήμη, αξιοπιστία, ισορροπία στο ταμείο. Στα έσοδα και στα έξοδα. Στα πρώτα του χρόνια στη Super League οι ομάδες από την Ελλάδα δεν τον πίστευαν. Πίστεψαν όμως στην αξία του ρόστερ του και στη δυναμική που είχε στις διαπραγματεύσεις οι Γερμανοί, οι Ισραηλινοί, οι Κινέζοι και άλλοι.
Από την Ελλάδα πρώτος που πίστεψε ήταν ο Παναθηναϊκός με τον Κουρμπέλη (άσχετα αν ακόμη λόγω των γνωστών προβλημάτων είναι σε εκκρεμότητα η εξόφληση του με τη διοίκηση της ομάδας να δείχνει κατανόηση, σεβασμό και να μην πιέζει με ένδικα μέσα). Τώρα φαίνεται ότι έχουν πιστέψει και άλλοι.
Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός. Είναι απανωτά τα ρεπορτάζ των τελευταίων μηνών για αυτές τις ομάδες και ποδοσφαιριστές όπως ο Δουβίκας, ο Πασαλίδης, ο Ιγκόρ. Βέβαια, δεν αρκεί η επιθυμία, αλλά και η δυνατότητα. Ο Αστέρας ποτέ δεν ξεπούλησε παίκτη, σχεδόν ποτέ δεν μπήκε στη λογική της εφήμερης χαράς με δανεικούς και ήθελε πάντα να του ανήκει κάθε περιουσιακό του στοιχείο.
Το ίδιο και με τους ποδοσφαιριστές. Για να έχει εκείνος τον απόλυτο έλεγχο σε κάθε διαπραγμάτευση. Φτάνουμε, λοιπόν, στο Γενάρη του 18. Η επιθυμία του Ολυμπιακού να αποκτήσει τους Πασαλίδη και Ιγκόρ παρουσιάζεται (και είναι) δεδομένη. Η άποψη του Αστέρα πάγια και αδιαπραγμάτευτη.
Όποιος πληρώσει αυτό που αξίζει ο κάθε υποψήφιος μεταγραφικός στόχος, τότε μπορεί η διοίκηση της ομάδας να μπει σε διαδικασία για το deal. Τούτη τη φορά φαίνεται ότι ο Ολυμπιακός δεν θα την πατήσει όπως με τον Φορτούνη που ενώ τον παρουσιάζε δεδομένο, ο Αστέρας προχώρησε στην πιο συμφέρουσα για αυτόν (και για το νεαρό τότε παίκτη) επιλογή της Καϊζερλάσουτερν.
Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού φαίνεται να έχουν αντιληφθεί πλέον (και αυτοί) τη δυναμική του Αστέρα στο να εντοπίζει και να αναδεικνύει ποδοσφαιριστές και για αυτό το λόγο στο λιμάνι είναι έτοιμοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι ο Αστέρας σχεδόν ποτέ δεν πούλησε ποδοσφαιριστή κάτω από 800.000 ευρώ. Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα το κάνει και τώρα…
Τέλος, να αναφέρουμε πως σύμφωνα με πληροφορίες του a-s οι περισσότερες πιθανότητες είναι να ολοκληρωθεί από τώρα ένα deal για το καλοκαίρι. Βέβαια, για την περίπτωση του Ιγκόρ δεν αποκλείεται οι διαδικασίες να προχωρήσουν πιο γρήγορα…
Υ.Γ. Κι επειδή η δουλειά δεν σταματά όταν πουλάς, είμαστε σίγουροι πως στον Αστέρα θα βάλουν και ποσοστά μεταπώλησης και για τους δύο ποδοσφαιριστές… Και δεν θα χάσουν.
ΣΧΟΛΙΑ