Οι αδυναμίες που φωνάζουν, η πίστη των αφεντικών και η χρονιά που δεν χάθηκε

Είναι μία σεζόν πολύ περίεργη. Για τον Αστέρα αλλά και για τις περισσότερες ομάδες. Με εξαίρεση ίσως την Ξάνθη που τρέχει ένα σερί αλλά και τον Πανιώνιο, η κατάσταση στη Super League είναι κάπως πανομοιότυπη από την κορυφή μέχρι τον πάτο.

Αναβολές και διακοπές πρωταθλήματος διέλυσαν κάθε νορμάλ σχεδιασμό. Αυτό είναι γεγονός και όχι δικαιολογία. Επίσης, αυτό δεν εξαφανίζει τα αποδεδειγμένα προβλήματα που έχει αγωνιστικά ο Αστέρας.

Και μόνο οι 12 βαθμοί σε 12 αγώνες δεν έχουν καμία σχέση με τα στάνταρ του Αστέρα. Μια ομάδα που είχε χτίσει νοοτροπία νικητή, πλέον δυσκολεύεται πολύ στο να κερδίσει. Αυτό δεν αρμόζει στον Αστέρα.

Η ομάδα έχει χτυπητές αδυναμίες που έχουν εντοπίσει διοίκηση και προπονητικό επιτελείο. Για αυτό άλλωστε και οι μεταγραφικές κινήσεις των κιτρινομπλέ είναι στοχευμένες και άμεσες. Το πράγμα φωνάζει! Επιθετικός που να βλέπει δίχτυα και κεντρικός αμυντικός άμεσα. Δεν πάει άλλο.

Τώρα που φεύγει η χρονιά ο Αστέρας πρέπει να θωρακιστεί και να είναι έτοιμος για μια νέα αρχή το 2017. Και αυτό πρέπει να το κάνει για την ίδια την ιστορία του, τη δυναμική που με κόπο και μόχθο έχτισε, αλλά και για τα ίδια τα αφεντικά του που δεν έχουν χάσει λεπτό την πίστη και τη στήριξη στο οικοδόμημα τους.

Το ίδιο και ο κόσμος που έχει απαιτήσεις από τον Αστέρα και αυτό είναι κεντρικό χαρακτηριστικό μεγάλης ομάδας. Οι δύο πρώτες μεταγραφές φαίνεται ότι γίνονται για την καρδιά των τρανταχτών αδυναμιών.

Ενδεχομένως να ακολουθήσουν κι άλλες. Ο στόχος βέβαια είναι η ομάδα να πατήσει γερά, να γεμίσει αυτοπεποίθηση και με πνεύμα νικητή πρώτα πρώτα να ικανοποιεί όσους (πάρα πολλούς) την βλέπουν και θέλουν να την θαυμάζουν.

Αν γίνει αυτό θα ακολουθήσουν και τα αποτελέσματα, τα σερί και οι υψηλές αστεριανές πτήσεις.

Η χρονιά δεν τελείωσε, τίποτα δεν χάθηκε και μην ξεχνάμε ότι ο Αστέρας είναι μέσα σε όλους τους στόχους του…