ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Μία από τις καλύτερες, ανέξοδες και χωρίς κεφάλαια δουλειά που υπάρχει από τα παλιά χρόνια μέχρι και τις μέρες μας είναι αυτή του νταβατζή. Εκδίδει το εμπόρευμα που δεν κουράστηκε να αποκτήσει, ούτε επένδυσε σε αυτό. Αλλος το γέννησε, άλλος το μεγάλωσε, άλλος πλήρωσε σχολεία, φαγητό, ρούχα, γιατρούς και όταν έφτασε σε κάποια ηλικία να πάρει το δρόμο του, μπήκε στη μέση ο νταβατζής και άρχισε να καρπώνεται τα οφέλη…

Η κοπέλα αναγκάζεται να αλλάζει 3, 5, 10 πελάτες κάθε βράδυ και στο τέλος έρχεται ο νταβατζής για να εισπράξει ΟΛΑ τα χρήματα. Της παίρνει τα χρήματα, την δέρνει αν αντιδράσει και την ξαναστέλνει για δουλειά. Αν και αυτός έχει όρεξη, ικανοποιείται χωρίς φυσικά να πληρώσει ευρώ. Και αυτό συνεχίζεται χωρίς να αλλάξει τίποτα…

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί μια τόσο περιγραφική και ταυτόχρονα στενάχωρη παρομοίωση με θέματα που αφορούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Κοιτάτε τώρα πόσο πολύ ταιριάζει η καθημερινότητα του νταβατζή με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.

Εχουμε τις ποδοσφαιρικές ομάδες που τις μεγάλωσαν οι γονείς τους. Μιλάμε για τους φιλάθλους και τους ιδιοκτήτες οι οποίοι με χρήματα από το υστέρημα τους και από την περιουσία τους έθρεψαν -και συνεχίζουν να το κάνουν- τις ομάδες… 

Και έχουμε και τις στοιχηματικές εταιρίες στο ρόλο του ΝΤΑΒΑΤΖΗ! Στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον 20 με σούπερ νταβατζή τον ΟΠΑΠ και βγάζουν δισεκατομμύρια κάθε χρόνο από την… παράνομη χρήση του ονόματος των ομάδων στους αγώνες.

Την ίδια ώρα που οι εταιρίες θησαυρίζουν από το στοίχημα, οι φίλαθλοι στηρίζουν τις ομάδες από το μόχθο τους και οι παράγοντες στηρίζουν από την τρέλα και τις περιουσίες τους. Οι στοιχηματικές θησαυρίζουν, οι ποδοσφαιριστές στις περισσότερες ομάδες Α' Εθνικής και σε όλες στη Β' και Γ' Εθνική είναι απλήρωτοι.

Τα γήπεδα στην Ελλάδα παραμένουν άθλια και οι εγκαταστάσεις θλιβερές. Φυσικά η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είναι συνένοχη. Η διαφθορά μεταξύ των σχέσεων των δύο πλευρών, αφήνει τις ομάδες να ρημάζουν. 

Και έτσι οι πόρνες (ομάδες) αρρωσταίνουν, γερνάνε, χάνονται. Και δεν μιλάμε για ομάδες της πλάκας. Μιλάμε για σπουδαίες ομάδες (πόρνες) που λατρεύουν εκατομμύρια οπαδοί, που μεγάλωσαν μαζί τους, τραγούδησαν για αυτές και ονειρεύτηκαν. Οι ομάδες χρεοκοπούσαν, οι νταβατζήδες (στοιχηματικές) έμπαιναν στο χρηματιστήριο. Η ΑΕΚ, ο ΟΦΗ και ο Αρης υποβιβάστηκαν λόγω ανικανότητας πληρωμών στη Γ' Εθνική. Η Καλαμάτα και η Παναχαϊκή το ίδιο. Ο Παναθηναϊκός τώρα είναι προ των πυλών της οικονομικής καταστροφής. Μαζί με τις πόρνες ομάδες, παρασύρονται και ποδοσφαιριστές, προσωπικό, οικογένειες σε αυτό τον οικονομικό θάνατο. 

Μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτό; Μέχρι πότε θα πεινάνε οι ποδοσφαιριστές σε Β' και Γ' Εθνική; Μέχρι πότε οι εταιρίες θα εκμεταλλεύονται τις ομάδες χωρίς τη συγκατάθεση τους; Γιατί αφού η ΟΥΕΦΑ στέλνει φακέλους και κάνει αναφορές για ύποπτα ματς, οι εταιρίες βάζουν τους ελληνικούς αγώνες στα κουπόνια; Αρέσει στους παράγοντες να παίζουν το ρόλο της πόρνης; Εχουν ακούσει τη λέξη απεργία; Μέχρι πότε οι ακαδημίες θα είναι ανύπαρκτες και τα γήπεδα χωράφια;

Το δίκαιο αίτημα των ομάδων για ποσοστό επί των κερδών του στοιχήματος είναι πιο ηχηρό από ποτέ… Ισως ένα 20% επί των κερδών ή ένα 5% επί του τζίρου θα έπρεπε να επιστρέφει στο ποδόσφαιρο για να μπορέσει να αναβαθμιστεί και να γίνει αυτό που όλοι θέλουμε.