Αρχική

Το μεγαλύτερο μέρος του περσινού πρωταθλήματος διεξήχθη χωρίς ελέγχους ντόπινγκ στις ομάδες της Super League. Τουλάχιστον στις περισσότερες από αυτές. 

Και πάλι όχι στο βαθμό που θα έπρεπε και που θα μπορούσε να προστατεύσει νέα παιδιά που εύκολα πείθονται από επιτήδειους να πάρουν αναβολικά, προκειμένου να κερδίσουν συμβόλαια, αναγνωρισιμότητα, μεταγραφές και πολλαπλά αλλά εντελώς επιφανειακά και πρόσκαιρα οφέλη. Ακόμη κι έτσι, όμως, οι έλεγχοι ντόπινγκ έγιναν πιο εντατικοί. 

Είναι ικανοί να αλλάξουν το τοπίο του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως το έχουμε συνηθίσει; Θα το δούμε. Θέλει ακόμη χρόνο, προκειμένου να δούμε - για παράδειγμα - ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα έχουν συνέπεια και συνέχεια σε αυτό το οποίο παρουσιάζουν στην ποδοσφαιρική διαδρομή τους. 

Να εντυπωσιάζουν, δηλαδή, στις μικρομεσαίες ομάδες και να μην "χάνονται" ξαφνικά μετά τις μεταγραφές τους. Ή αντίστοιχα να υπάρχουν παίκτες που έμεναν στάσιμοι και ξαφνικά μετά τα 30 άρχισαν να "πετάνε". Να αντιλαμβανόμαστε κι εμείς και όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα ότι πρόκειται για κανονικούς ποδοσφαιριστές με ικανότητες και δυνατότητες και όχι ποδοσφαιριστές που κατασκευάζονται... 

Σε όλα αυτά θα πρέπει βέβαια να βοηθήσει και η πολιτεία. Η ελληνική δικαιοσύνη. Διότι στο ντόπινγκ θέμα δεν είναι μόνο η χορήγηση, αλλά και η διακίνηση. Υποθέσεις που βγαίνουν στην επιφάνεια, ξαφνικά "χάνονται". Οπως μία της σεζόν που πέρασε, όταν και θεωρητικά μάθαμε ότι εξαρθρώθηκε κύκλωμα διακίνησης αναβολικών ουσιών. Μετά, όμως, σιωπή... 

Ο άγνωστος κίνδυνος είναι πιο επικίνδυνος. Για την κοινωνία, τις οικογένειες, τα ίδια τα παιδιά. Η υγεία τους μπαίνει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο, με καταστάσεις που πραγματικά είναι σοκαριστικές στην πορεία της ζωής τους, ακόμη και για τις επόμενες γενιές τους. Ανάμεσα σε αυτά από τα οποία πρέπει να προστατέψουμε αυτά τα παιδιά, λοιπόν, είναι τα αναβολικά. Συντονισμένα, συλλογικά, αλλά και ατομικά...

Υ.Γ1: Το θέμα όσο μπορούμε θα το επαναφέρουμε στην επικαιρότητα. Ειδικά όσο η πολιτεία δεν κάνει κάτι για να το αντιμετωπίσει και να εμποδίσει με έννομο τρόπο όσους βάζουν σε τέτοιους κινδύνους τα παιδιά. Διότι είναι πολύ σημαντικό, για το παρόν αλλά και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας... 

Υ.Γ.2: Είναι δεδομένο ότι οι έλεγχοι στις ομάδες πρέπει να εντατικοποιηθούν και να γίνουν πιο επιστημονικοί. Να εντοπίζουν ακόμη και περιπτώσεις ενδοφλέβιας χρήσης αναβολικών, σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο. Οπως θα πρέπει να εξεταστεί ξανά και το θέμα της τιμωρίας όσων πιάνονται θετικοί σε έλεγχο. Οι ποινές πρέπει να είναι βαριές, παραδειγματικές και γιατί όχι να φτάνουν σε ισόβιο αποκλεισμό από τον αθλητισμό ή σε τιμωρία με ελαφρυντικά εφόσον όποιος συλλαμβάνεται αποκαλύπτει όσους τον προμήθευσαν, αλλά και το θέμα να μην σταματά εδώ.